เรื่องเล่าตอน แม่ของเป็ด

เรื่องเล่าตอน ‘’ แม่ของเป็ด ’’
ย้อนกลับไปเกือบ 30 ปี จำได้ว่า ก่อนเข้าโรงเรียนมัธยม
ในวันมอบตัวต้องตัดทรงนักเรียน คุณแม่จึงให้ไปร้านตัดผมเพื่อตัดทรงนักเรียน
แต่สิ่งที่ผมทำคือ โกนหัว กลับมาเจอหน้าแม่ ผมเห็นน้ำตาแม่ไหล แม่ถามผมว่าทำไมทำแบบนี้ลูก (น้ำเสียงไม่โกรธแต่แฝงไปด้วยความเสียใจและความรัก) ในตอนนั้นผมรู้สึกสะใจจังเลย ได้ประชดแม่ พร้อมกับนั่งเล่นกีต้าร์ตัวที่แม่ซื้อให้ ร้องเพลงแบบสบายใจ ในบรรยากาศที่แม่นั่งร้องไห้
.
เวลาผ่านไปจนผมเติบใหญ่ ภาพทุกอย่างย้อนกลับมาในหัวผมทั้งหมดในสิ่งที่แม่ทำให้ผม
ไม่ว่าจะเป็นการให้กำเนิด ให้การศึกษา ให้ความรักแบบไร้เงื่อนไข
คนรอบข้างจะชอบว่าแม่ผมว่าสอนลูกให้เป็นเป็ด เรียนทุกอย่าง แต่กลับไม่ได้ดีสักอย่าง ไม่ว่าจะเป็นกลอง เบส กีต้าร์ ร้องเพลง เปียโน วิชาการ คณิตศาสตร์ ภาษา เรียกได้ว่าเป็นนักเรียนของจริง เรียนทุกอย่างครับ
.
พบจบมัธยมเข้ามหาวิทยาลัยมาถึงวันที่ผมคิดได้ว่าจะต้องทำอาชีพอะไรสักอย่าง น่าจะต้องเป็นสิ่งที่ถนัดที่สุด
ผมก็คัดออกมาจากวิชาของเป็ดที่ได้ทดลองเรียนไปหลายอย่าง มีดีอยู่แค่ 1 อย่างคือ การร้องเพลง
ผมจึงมุ่งมั่นต่อยอดวิชาเป็ดของผมจนสอบครูได้สำเร็จ ในปี 2553 แล้วเป็นครูสอนร้องเพลงมาถึงปัจจุบัน
.
สุดท้ายอยากมาบอกทุกท่านว่า
ไม่จำเป็นที่คุณต้องเก่งทุกเรื่องหรอกครับ เลือกสิ่งที่คุณชอบแล้วทำมันให้ดีที่สุดก็เพียงพอแล้วในชีวิต
การที่คุณได้ลองบางสิ่งแล้วมันล้มเหลว เป็นเรื่องดีเพราะคุณจะได้ทักษะจากสิ่งที่ล้มเหลวไปปรับใช้ในงานถนัดของตนเองไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
.
วันนี้คุณอาจจะเป็นเป็ดที่กำลังว่ายวนในน้ำ
แต่คุณคือเป็ดที่กำลังสะสมพลังความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ ทั้งในเรื่องขาที่ว่ายทวนน้ำ ปีกที่กำลังต้านลม
ประสาทสัมผัสสายตาซ้ายขวาที่ต้องตามฝูงให้ไว และ กำลังใจในการว่ายไปข้างหน้า
และเมื่อพบทางออก คุณคือเป็ด ที่พร้อมรับความสำเร็จในโอกาสทุกอย่างที่เข้ามา
แล้วอย่าลืมกลับมาทดแทนบุญคุณบุพการี หรือ คนที่เคยช่วยเป็ดอย่างคุณด้วยนะครับ :)

ครูเดียมเป็นกำลังใจให้ทุกท่านครับ

--------------------------------------------

หลักสูตรคอร์สเรียนร้องเพลงออนไลน์

https://www.dvoicestudio.com/vocalonline